Nederland is een verweesde samenleving, zo luidt de strekking van het nieuwste boek van Gert-Jan Segers. In De verloren zoon en het verhaal van Nederland gebruikt hij de nieuwtestamentische parabel van de verloren zoon, die het huis verlaat, spijt krijgt en weer terugkomt, om dit te illustreren. Door onder meer de groeiende kloof tussen arm en rijk, de opkomst van flexcontracten en de toegenomen immigratie zou onze maatschappij ontworteld zijn geraakt, en zou er een brede behoefte zijn om ‘weer thuis te komen’.

Hoe verging het de Leidse SP-afdeling in de jaren voorafgaand aan het behalen van de eerste raadszetel? Deze vraag staat centraal in het nieuwste boek van de Leidse historicus Bart van der Steen, In Leiden moet het anders. Geschiedenis van een SP-afdeling, 1970-1982. Door een combinatie van factoren, waaronder veel linkse concurrentie en een uitgespeelde rol voor de lokale fabrieksindustrie, duurde het 12 jaar tot de partij een eerste verkiezingsoverwinning kon vieren. Aan de inzet lag het het, laat Van der Steen zien: de Leidse afdeling,een van de eersten die werd opgericht, zette zich vol overgave in voor het veranderen van de maatschappij.

Voor Holland: Historisch Tijdschrift mocht ik het boek bespreken en mijn oordeel vind je op de website van het tijdschrift.

In verkiezingstijd ligt controverse op de loer. Dat geldt voor politici maar zeker ook voor opiniepeiler Maurice de Hond, decennialang de lievelingspeiler van Hilversum. Begin mei maakte De Hond op zijn website bekend niet langer mee te willen werken aan Peilingwijzer van de Leidse politicoloog Tom Louwerse. Dit past in een patroon: met het creëren van controverse speelde De Hond in op de medialogica rond het gebruik van opiniepeilingen. Voor geschiedenisweblog Over de Muur schreef ik een bijdrage waarin ik deze medialogica historisch duidde. Deze bijdrage is hier te lezen.